Ως διατροφολόγος, με επιστημονική κατάρτιση αλλά και κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και των αναγκών της, αισθάνομαι την ανάγκη να υπενθυμίσω κάτι πολύ βασικό, ειδικά με αφορμή τις ημέρες του Πάσχα: δεν υπάρχει κανένας λόγος να αγχωνόμαστε για μία μέρα εορταστική, γεμάτη γεύσεις, μυρωδιές και – πάνω απ’ όλα – ανθρώπινες στιγμές.
Η Ανάσταση και το Πάσχα είναι γιορτές βαθιά συνδεδεμένες με την οικογένεια, τους φίλους, την ξεκούραση, και – ναι – το φαγητό. Το φαγητό όμως δεν είναι (και δεν χρειάζεται να είναι) το επίκεντρο. Είναι εκεί για να συνοδεύσει, να ολοκληρώσει μια όμορφη εμπειρία, όχι για να την καθορίσει ή να τη σκιάσει με τύψεις και υπερ-ανάλυση.
Το σημαντικό είναι να θυμόμαστε ότι η ισορροπημένη διατροφή δεν κρίνεται σε μία μέρα, αλλά στο σύνολο των συνηθειών μας. Το σώμα μας δεν επηρεάζεται αρνητικά από ένα βράδυ γιορτής, αλλά από μια γενικότερη απουσία φροντίδας και συνέπειας. Αν έχουμε χτίσει μια σταθερή και υγιή σχέση με το φαγητό, τότε μία μέρα απόλαυσης όχι μόνο δεν μας βλάπτει, αλλά ενισχύει τη ψυχολογική μας ισορροπία και τη σχέση μας με τη διατροφή.
Αυτό που έχει σημασία είναι να δώσουμε προτεραιότητα σε αυτό που πραγματικά μετράει: στις στιγμές με τους αγαπημένους μας, στη χαλάρωση, στην ευγνωμοσύνη, στην ανάπαυση. Αυτά είναι τα συστατικά που μας θρέφουν ουσιαστικά, όχι μόνο βιολογικά αλλά και συναισθηματικά.
Και την επόμενη μέρα;
Επανερχόμαστε ήρεμα, χωρίς ενοχές, στους φυσιολογικούς μας ρυθμούς. Ένα καλό πρωινό, λίγη κίνηση, νερό, φρούτα, φροντίδα του σώματος – όχι τιμωρία, όχι υπερβολές. Το σώμα ξέρει να επανέρχεται, αρκεί να το ακούμε και να το σεβόμαστε.
Το Πάσχα, λοιπόν, ας είναι μια υπενθύμιση ότι η ισορροπία δεν είναι αυστηρή πειθαρχία, αλλά αρμονία. Ότι η διατροφή είναι μέσο φροντίδας, όχι άγχους. Και ότι οι στιγμές αγάπης, χαράς και ξεγνοιασιάς είναι τελικά αυτές που μας “θρέφουν” περισσότερο απ’ όλα.
Καλή Ανάσταση – με μέτρο, απόλαυση και πάνω απ’ όλα, με αγάπη!